مردی فضیلت مدار

۳۸ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۵۹، حسینعلی راشد ـ خطیب و از مفاخر فرهنگی ایران ـ درگذشت.
حسینعلی راشد فرزند حاج شیخ عباس تربتی، در سال ۱۲۸۴ در خانواده‌ای روحانی در تربت حیدریه متولد شد. مقدمات علوم متداول را در محضر پدر فراگرفت و در سال ۱۳۰۰ برای ادامه‌ی تحصیل به مشهد مقدس رفت و حدود ۱۰ سال در حوزه‌ی علمیه‌ی این شهر دانش آموخت.
راشد همچنین در مدت اقامت در مشهد، در برخی زمینه‌های علوم از جمله؛ ریاضیات، فیزیک، تاریخ طبیعی، تاریخ ادیان و مذاهب و تفاسیر قرآن مطالعات فراوانی نمود. در سال ۱۳۰۵ برای تکمیل تحصیلات به نجف اشرف رفت و اصول فقه را نزد شیخ محمدحسین نایینی و فقه را نزد سید ابوالحسن اصفهانی آموخت.
راشد در سال ۱۳۱۶ در تهران به تدریس، تألیف و تهیه‌ی فهرست کتب ادبی برای مجلس شورای ملی مشغول شد. سلسله سخنرانی‌های دینی ـ اخلاقی وی در رادیو، از بیادماندنی‌ترین کارهای اوست که از سال ۱۳۲۰ آغاز شد و بیش از یک ربع قرن ادامه یافت.
راشد در دانشگاه نیز تدریس می‌کرد و در سال ۱۳۴۵ بازنشسته شد، اما همچنان به کار خود ادامه داد و مدیریت گروه فلسفه و حکمت دانشکده‌ی معقول و منقول را هم بر عهده داشت.
حسینعلی راشد ـ خطیب نا  مدار   ـ در ۷ آبان ۱۳۵۹ در ۷۵سالگی در تهران درگذشت. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، حسینعلی راشد را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرده است.