گل های بوستان بهشت (1)

پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - فرمود:

 «اولد الصالح ریحانه من ریاحین الجنه؛

فرزند صالح گلی از گل های بهشت است.» (وسائل الشیعه، ج 15، ص 97)

باغبان دانا و کشتکار ماهر، کسی است که هنگام کاشتن نهال و افشاندن بذر، شیوه های درست نهالکاری و بذرافشانی را مراعات کند تا میوه شاداب و ثمره نیکو برگیرد و محصول دلخواه بردارد....

پس از گزینش کشتزار مناسب و باغبانی شایسته(؛ انتخاب همسر متناسب و انجام ازدواج فرخنده)، نوبت به بذرافشانی و نهالکاری ماهرانه و عاقلانه می رسد؛ یعنی فرزندآوری فهیمانه.

«اصولا فرزندآوری، در نظام الاهی، امری است ارادی. به سخن دیگر، از زوجین خواسته شده است زمانی که قصد و نیت بچه دارشدن را دارند، با کسب آمادگی های لازم و با دعا به درگاه خالق انسان ها، در اندیشه تولد نور چشمی باشند که چراغ راه هدایت همه نسل ها باشد. بنا بر این، در زمان تشکیل نطفه، زوجین باید به دور از تشویش، نگرانی و اضطراب و فارغ از هرگونه فکر و اندیشه ناصواب، با توکل و دعا به درگاه خداوند و پالایش روان و آرامش خاطر، قابلیت های پدری و مادری خودشان را نشان دهند.» (دکتر غلامعلی افروز، روانشناسی و تربیت کودکان و نوجوانان، ص 36)

پدر و مادر، که معماران ساختمان وجود فرزندند، باید ماهرانه، چونان معماری فهیم، خشت زیربنای وجود کودک را راست و استوار نهند تا این بنا تا ثریا راست بالا رود.

زمان و مکان آمیزش و احوال و اخلاق و میزان علاقه زن و شوهر به یکدیگر و غذایی که نطفه از آن به وجود آمده، در سعادت یا شقاوت فرزند تاثیر دارد.

از این رو، زمان و مکان آرام و بی تشویش و دغدغه، آرامش روحی و روانی همسران، غذای حلال و سالم، دعا و نماز، طلب فرزند صالح از درگاه خدای سبحان، پاک کردن ذهن و دل از اندیشه ها و تصورات آلوده، و مراعات بهداشت آمیزش، زمینه ساز تکوین فرزند شایسته است.