فواید ازدواج در نوجوانی

نویسنده: مهندس فاطمه کوثر، استاد دانشگاه

مادرم می گوید: « در طول 46 سال زندگی مشترکم،  حتی یک بار پیش نیامده که به کسی جز قاسم(پدرم) فکر کنم. خدا را شکر». و می گوید: « ما (خودش و خانم های مثل خودش را می گوید) شوهرهایمان را می پرستیدیم».

هنوز هم که سه سال از رحلت پدرم می گذرد، مادرم همه جوره هوای پدرم را دارد؛ از انفاق و صدقه به نیت شادی روح پدرم گرفته تا محبت و احترام به خانواده و فامیل پدرم و حساسیت به حفظ آبروی او، حتی بعد از مرگش. و این آخری اش هم که برایم خیلی جالب بود، شنیدم بر سر مزار پدرم، وقتی می خواستیم به سوی منزل برگردیم، مادرم، زیر لب خطاب به قبر پدرم، گفت: « به خدا می سپارمت». 

مادرم یک خانم در ابتدای کهنسالی است و سواد ظاهری بالایی هم ندارد، ولی زندگی مشترک موفقی داشته و در طول زندگی اش عفت و حیایش، به کمال، حفظ شده است. می دانید چرا؟ به قول استادم، چون در 14 سالگی، قبل از آنکه چشم و دلش به کس دیگری مشغول شود، با یک مرد خوب ازدواج کرده و دلبسته او شده است. 

حالا خوب به این داستان ساده فکر کنیم؛ چرا بعضی از ما مانع ازدواج دختران و پسران در نوجوانی می شویم؟! آن هم با دلایلی چون درس اش را باید بخواند و ... .

خیلی ها را سراغ دارم و دارید که در نوجوانی ازدواج کرده اند و اکنون پس از گذشت سال ها از زندگی مشترکشان و دارا بودن فرزند، هنوز در جوانی هستند، در حالی که از نظر تحصیلی و علمی هم موفق اند.

آنچه باعث یا مانع موفقیت می شود، داشتن یا نداشتن تلاش و نظم است، نه متأهل یا مجرد بودن. حدس میزنم شما هم با من موافق باشید که تأهل، نه تنها مانع رشد نمی شود، بلکه ازدواج موفق، به سبب فراهم کردن آرامش روان، به رشد و ارتقای انسان کمک می کند.