خانم باانصاف

مشاوره خانواده

پرسش:
خانمی خوش‌انصاف گفته و پرسیده‌اند:
همسرم مرد خوبی است و در زندگی اصلاً کم نمی‌گذارد؛ اما یک اخلاق بدی که دارد و من از این اخلاقش در زندگی اذیت می‌شوم، این است که با کوچک‌ترین حرفی که قبول نداشته باشد، قهر می‌کند و تا من پیش‌قدم نشوم، کوتاه نمی‌آید و با من صحبت نمی‌کند. ممنون می‌شوم اگر دربارة طرز رفتارم در این شرایط، در صفحة «از زبان مشاور» راهنمایی فرمایید.

پاسخ ما:
آفرینتان می‌گوییم که در آغاز، خوبی‌های همسرتان را بیان کرده‌اید. این نشانة خوبی است؛ نشانة انصاف شما، نشانة زنده بودن ریشه‌های زندگی‌تان، نشانة وجود علاقه میان شما و همسرتان. آفرین به شما.
گفته‌اید:
1. «همسرم مرد بسیار خوبی است.» این یعنی همسرتان اوصاف نیکوی فراوانی دارد.
2. «در زندگی اصلاً کم نمی‌گذارد.» این یعنی ایشان مرد زندگی است و برای سعادت همسر و زندگی مشترک، هم توجه دارد و هم می‌کوشد.
این گفتة شما به ما اطمینان می‌دهد که زندگی‌تان بالنده است و مثبت‌های زندگی‌تان بسیار بیش از منفی‌های آن است؛ اما این زندگی ریشه‌دار و بالنده، از یک آفت و بیماری، رنج می‌برد؛ آفتی که قابل زدودن و دردی که درمان‌پذیر است.

پاسخ به اصل پرسش
1. ریشة این بیماری و آفت را بیابید. بی‌طرفانه بیندیشید و علت‌یابی نمایید. نخست از خودتان آغاز کنید. آیا رفتار شما، در بداخلاقی شوهرتان، تأثیر دارد؟ مردتان ـ به گفتة خودتان ـ «مرد بسیار خوبی است و در زندگی اصلاً کم نمی‌گذارد»، آیا از شما کاستی‌ای می‌بیند؟ آیا شما در زندگی «کم می‌گذارید»؟
مردی که خود بسیار خوب است و در زندگی هیچ کم نمی‌گذارد، انتظار دارد خانمش هم بسیار خوب باشد و در زندگی کم نگذارد. پس شما نخست اخلاق و رفتار خودتان را بررسی و عیب‌یابی کنید و اگر نقصانی از ناحیه شما هست، جبران کنید.
2. آفریدگار حکیم، از سر حکمت، آفریدگان را گوناگون آفریده است:
«الناس معادن کمعادن الذهب و الفضة؛ مردمان، معدن‌هایی‌اند؛ چونان معادن طلا و نقره». (امام صادق(ع)، بحارالانوار، ج58، ص65)
ازاین‌رو هیچ کس مانند دیگری نیست. همچنین هر کسی امتیازهایی دارد و کاستی‌هایی. همسر شما نیز از این قاعده مستثنا نیست. امتیازهای ایشان را ارج نهید و آن‌ها را برجسته کنید و به رخ زندگی‌تان بکشید. این کار باعث تشویق ایشان به افزایش امتیازها می‌شود؛ اما کاستی‌هایش را برجسته نکنید و به رخش نکشید؛ بلکه مدارا کنید و آن‌ها را غیر مستقیم گوشزد کنید.
3. هرگز با ایشان  مجادله و «مقابله به مثل» نکنید.
4. توجه داشته باشید که ادارة زندگی و تأمین نیازهای معیشتی، کاری سخت است و مرد را به ستوه می‌آورد. این را خوب درک کنید و از ایشان قدرشناسی نمایید. از هزینه‌های زندگی بکاهید و ایشان را در این مسیر دشوار، یاری کنید. همدلی و همراهی شما، به مردتان قوت قلب می‌دهد و از بداخلاقی‌هایش می‌کاهد.
5. همسرتان را به ورزش تشویق کنید. ورزش، در آرامش اعصاب و روان و ایجاد نشاط و کاستن از بداخلاقی، تأثیری نیکو دارد.
6. هر هفته به تفریح بروید. تفریح در کاهش فشارهای زندگی و ایجاد اخلاق نیکو، تأثیری شگرف دارد.
7. با مشاوری دانا و توانا، مشاورة حضوری انجام دهید. اگر بتوانید ـ که ان‌شاءالله می‌توانید ـ یک مشاور نیکو و خیرخواه بیابید و همسرتان را تشویق به مشاوره کنید، کار بزرگی برای بهبود وضعیت زندگی‌تان کرده‌اید. خودتان نیز ایشان را در مشاوره همراهی کنید. یادتان باشد که می‌گوییم «مشاوره»، نه «محاکمه». و می‌گوییم «مشاور» نه «قاضی». همسرتان احساس و برداشت نکند که شما ایشان را مقصر می‌دانید و می‌خواهید به محاکمه‌اش بکشانید و محکومش کنید؛ بلکه چنین جلوه دهید و چنان بیان کنید که می‌خواهید برای بهبود زندگی خوبتان، از یاوری نیکواندیش، کمک بخواهید.
خداوند سبحان، یاور و رهنمایتان باد.

علی‌اکبر مظاهری، مجله "خانه خوبان"، شماره ۱۰۹.