ارجمند ترین وساطت ها

فرهنگ‌ها، چه خوب‌ها و چه بدها، به‌تدریج ایجاد می‌شوند. باورها، عقیده‌ها، عادت‌ها، فضیلت‌ها، رذیلت‌ها، و همۀ خصلت‌های آدمیان و جامعه‌ها، اندک‌اندک پدید آمده و کم‌کم رشد کرده‌اند و ای بسا از نسلی به نسلی دیگر منتقل می‌شوند و برخی‌شان تا چندین نسل پیش می‌روند.
رگ رگ است این آب شیرین و آب شور/
در خــــــلایق می‌رود تا نفــــــخ صور
(مولوی، مثنوی، دفتر اول)
نیز، فرهنگ‌ها تمدن می‌سازند. جانمایۀ تمدن‌ها، فرهنگ مردمان است.

تمدن اسلامی

پیامبر اکرم و امامان - علیهم السلام - با گفتار و کردار خود، تمدن اسلامی را ساختند. ایشان با گفتارشان آموزه‌هایی را به مسلمانان می‌آموزاندند و با کردارشان آموزه‌هایی دیگر را به مردمان می‌نمایاندند.
از مسائلی که آن بزرگواران به مردمان گفتند و نمایاندند، «فرهنگ خانواده» بود، که «ازدواج»، بخشی از این فرهنگ است.
سیرت رفتاری و گفتاری پیامبر و امامان، این بود که ازدواج، امری طبیعی و غریزی و فطری است و جزو زندگی است و باید در جای خود باشد؛ و همان‌گونه که آدمیان، برای استمرار حیات خود، نیازمند آب و غذا و هوا هستند، نیازمند ازدواج‌اند.

 راویان ازدواج

پیامبر و امامان، هم خود راوی ازدواج بودند، هم دیگران را به این کار تشویق می‌کردند.
 امیرمؤمنان - علیه‌السلام - فرموده است:
أَفضَلُ الشَّفاعاتِ أَن تَشفَعَ بَینَ اثنَینِ فی نِکاحٍ حَتَّى یَجمَعَ اللهُ بَینَهُما؛
بهترین وساطت‌ها، آن است که در کار ازدواج دو نفر وساطت کنی، تا خداوند آنان را به همدیگر برساند.
(وسائل الشیعه، ج ۲۰، ص ۴۶، حدیث ۲۴۹۹۶)
 امام صادق - علیه‌السلام - فرموده است:
مَن زَوَّجَ أَعزَباً کانَ مِمَّن یَنظُرُ اللهُ إِلَیهِ یَومَ القِیامَةِ؛
کسی که مجردی را همسر دهد، خداوند در قیامت به او (به نظر لطف) می‌نگرد.
(الکافی، ج ۵، ص ۳۳۱، حدیث ۱)